Dag Ellis, wat een vegan ‘burger’.
Het was een aangename kennismaking, daar in Mechelen. Mijn eerste beet van een echte veganburger. Enfin dat veronderstel ik toch. Ik heb spijt van dat ik m’n minifigure niet bij had. Het had een smakelijke opener van de nagelnieuwe insta-account geweest.
Bon, ik ken de keukengeheimen van Ellis niet, maar wat zit er dan wél in ipv vlees? De reactie(s) op m’n post op social media beperkte zich “gelukkig” over de semantische discussie dat zo’n ding, onding in hun ogen, niet de naam burger mag dragen. Het zal mij worst wezen!
Het is een duurzame keuze en één van de hamvragen towards die duurzame toekomst voor alle 9 miljard bewoners van deze aardbol. Net die dag kwam dan ook nog eens het wansmakelijk nieuwtje dat ze op de Gentse feesten stiekem vegan verkochten in een vleeskraampje. Begrijpen doe ik het wel, je verkoop niet stiekem iets anders dan wat je pretendeert te afficheren. Maar ik had enkele jaren geleden ook al eens per ongeluk een vegetarische burger opgegeten aan een burgerkraampje. Vrouwlief wees me er wel op dat het in kemels van letters op dat kraampje stond. Alleen was ik, vleesverslaafde, naar het pruttelend vet met dito ajuintjes aan het staren. En toen al was mijn reactie dat het verdraaid lekker smaakte.
Bon, ik denk dat ik me dra aan de Greenway exemplaren ga wagen, ik hou jullie op de hoogte.
lees ook
- De paywall link naar het Gents incident ( link )