Ik maakte in 2016 kennis met generaal Tom Middendorp, niet in het echt natuurlijk. Via z’n idee was ik in staat om aardrijkskundige inzichten en kennis naadloos te koppelen aan grote maatschappelijke vraagstukken. Nu, enkele jaren én een Covidcrisis later, houden de denkbeelden van hem nog meer staande dan ooit. Echter dreigen ze te ‘verwateren’ in de globale pandemieheisa. In mijn dodelijke 10 echter staat het gebrek aan water véél hoger ingeschaald dan een rondtrekkend onzichtbaar beestje. Een tekort aan dat element dat wij, mensdom, net het hardst nodig hebben, leidt vaak tot een eerste vorm van ergernis.
Toen ik dit beeld gebruikte in de jarenlange onvrede tussen de Palestijnen en de Israëli kreeg ik al een omfloerste bedreiging omdat ik me teveel focuste op een goed <-> slecht verhaal, alhoewel het enkel het lezen van kaarten was, wat ik deed. Ik liet de leerlingen de ligging van de aquifers en deze van de nederzettingen analyseren. De plaats van de scheidingsmuur en de beschikbaarheid van stromende zoet water was nog zo’n verwerven van inzichten in hoe gepland daar het één en ander te werk gaat. Als we dan dit enten op de waterbeheersing van de Tigris en Eufraat, waardoor het voormalige land van melk en honing werd ( wordt ) droog gelegd…
Graag verwijs ik naar een recent artikel op LinkedIn van hem! Zelf hoop ik [ooit] snel groen licht te hebben om in Senegal mijn watermachine-idee, Artideex, op poten te kunnen zetten. Naast het feit dat galerijbossen in de Groen Muur de ITCZ weer kunnen doen groeien, ben ik eveneens overtuigd dat door deze bossen druppelsgewijs te irrigeren het allemaal net wat sneller kan.
Sowieso zal ik mijn uiterste best doen het concept ervan in de nieuwe leermethode ( TOPOS3 => ISAAC ) te steken en leerlingen uit te dagen, te triggeren om dit idee daadwerkelijk te ontwikkelen; een STEM 3.0-uitdaging zonder weerga. Het zou een verhaal kunnen worden zoals dat van Boyan Slat en z’n plasticsoup-opruimmachine. We zien wel, maar wordt ongetwijfeld vervolgd!
Bijhorend vond ik deze voorstelling op de site van de Amerikaanse staat wel treffend. De uitdrukking ‘druppel op een hete plaat’ krijgt nu ineens wel een andere invulling. Het geeft aan dat zuinig met water omspringen géén holle uitspraak is. Het velletje water over onze planeet dat inderdaad door zeespiegelstijging als zijnde een immens gevaar moet worden beschouwd, kan door dit soort van voorstelling in een meer genuanceerd daglicht worden gezet.
2 gedachten over “Water: bron van conflicten”