De eerste hype rond de nieuwe film van DiCaprio is wat gaan liggen. Het was een mooi momentum om op mee te surfen, maar mij lijkt het beter te wachten op de dag dat we daadwerkelijk met 8 miljard gaan zijn. Dan zal ik wel eens het een en ander doen rond het voorkomen van le déluge. Minder somber de toekomst tegemoet kijken, is de boodschap.
De kampen met voor- en tegenstanders staan diametraal tov van elkaar. Facts en fake news wisselen elkaar in recordtempo af. In dat licht wordt er van dan het vak aardrijkskunde gevraagd, verwacht en gehoopt hierin een eenduidig en duidelijk beeld te schetsen. Sta me toe om dat schampere lesmomentje van 1 keer in de week hiervoor wat minnetjes te vinden. Ooit werd geopperd om een vak “klimaat” in het leven te roepen als antwoord op het geschreeuw om aandacht van onze jeugd.
Ikzelf grijp de unieke kans aan om meerdere mensen, leerlingen en kennissen te begeesteren met het adagio dat het nog niet allemaal om zeep is zoals Urbanus het bezong in één van z’n kleinkunstnummertjes. Ik grijp zowel de uitdaging van Leonardo’ Don’t Look Up aan om toch omhoog te kijken en pluk de vruchten van het naarstige werk van Jill Peeters in haar “Wat houdt ons tegen?” om een relaas neer te schrijven dat een antwoord geeft op de vraag: “Wat na de 8 miljard?”. Deze vraag lees je impliciet in het werk van Geert Noels z’n Gigantisme. Ik kan ieder-een met een goed leesvermogen enkel aanraden het werk van Jan Rotmans eens ter hand te nemen! “Omarm de chaos” leerde mij inzien dat wij middenin een transitie zitten en ja, daar voelen wij ons niet zo lekker mee.
Dra geef ik jullie meer info en wel-vaart mee, maar éérst m’n vierluik Isaac neerleggen.