Voor je het weet heb je met je leerlingen, althans een deel, een leuk draadje!
Thema van het lesje: ‘het beschikbare water op aarde‘.
Naast de klassieke benadering en kadering van de hoeveelheid water op onze aarde, het deeltje dat daarvan rechtstreeks toegankelijk is en ons waterverbruik, komt het begrip virtueel water aan bod. Vooral het cijfer dat om 1 kg biefstuk te produceren er ongeveer 15 000 liter water aan te p(l)as komt, doet leerlingen vaak de wenkbrauwen fronsen. Maar het effectief opkweken van een rund tot een slachtklaar gewicht vereist meer dan 3 miljoen liter water in z’n levensloop. Omgerekend is dat ongeveer 15 000 per kg vlees.
Wat nu als je vlees zou ‘maken’ zonder de koe er rond?
Dit vraagstuk werd door de mensen van JU ST onder de loep genomen. Vertrekkende vanuit enkele cellen zijn ze er in geslaagd om vlees, eigenlijk gewoon spierweefsel, in een ‘petrischaal te kweken. De eerste hamburger ging van de hand voor een astronomisch bedrag, maar momenteel is de prijs alvast gezakt tot een ‘democratisch’ bedrag van 60 euro de kilo.
Dit is nog steeds ‘onaanvaardbaar’ hoog voor een stuk vlees! Maar is dat zo? Wat is de totale kost die wij betalen voor het goedkope vlees dat nu in koeltogen ligt? Wat met de hormonen? Kappen van regenwouden? Transporten van voeder over de wereld ( soja, mais, .. )? Wat met de mestoverschotten? .. Deze vraagstukken bleven voorlopig uit de scope van het tijdsbestek van 1 uurtje aardrijkskunde, wat ik enorm betreur natuurlijk!
Leerlingen ondernemen ipv ondergaan
Wat mij wel verheugde is dat naast mezelf er toch leerlingen waren die ‘achter mijne rug’ doodleuk contact durfden opnemen met dat Californisch bedrijf om over dit onderwerp méér te weten te komen. Benieuwd waar dit draadje naar toe leiden gaat!
En ja de snuggere vraag: “Wat met de veeboeren?” Die vraag, daar blijf ik het antwoord voorlopig schuldig op. Misschien reageert iemand met kennis van zaken wel op dit blogje, maar zou ik het dan niet beter in het Engels schrijven?
De school als inefficiënte organisatie
Wat ik ook nog zó jammer vindt, is het feit dat ik de leerlingen van de B-klas niet mee kon betrekken in deze, voor hen, relevante discussie. Ik hoop maar dat ik in zowel deze als in de Ondernemen-Talen klas dezelfde vibe en mindset kan creëren als in de A-klas. Hier zou een BigBlueButton online les met opname wel eens soelaas hebben gebracht. Of zelfs het opnemen van mijn hele les… ik ben daar niet op tegen, integendeel! Via Youtube zouden de 2 afwezige leerlingen in uitgesteld relais de les kunnen bijwonen.
Dit is een kanttekening over de efficiëntie van zaakvakken in het onderwijs.
Lees in dit verband ook:
- Deze blog bevat argumenten pro de huidige vleesindustrie.
- Dit artikel verwijst naar een topic op Radio 2 over dit thema.
Update van dit bericht:
3 gedachten over “Kweekvlees met een draadje”