van hoe het zeker niet (meer) moet!
Heb jij er van gehoord? Die eilandengroep is een unieterritorium van India. Het is zoeken voor de kust van India in de Arabische Zee. En ja je ‘mag’ het vergelijken met de Maladiven, een synoniem voor een onbetaalbare paradijslijke vakantie. Laat nu net dat de insteek van deze post zijn.
De nieuwbakken bestuurder van deze eilanden, Praful Khoda Patel, is zinnes de Laccadiven minstens zo lucratief als de Maladiven te maken. Lees het vooralsnog niet als een Bollywood versie van de laatstgenoemden. Maar na het lezen van het artikel op MO door Saskia Konniger merk ik dat er véél meer aan de hand is. [link]
Het bevat méér dan genoeg leesvoer voor menig stof tot nadenken. Maar dat het als gesneden brood past in het vertoog om LPD11; de mens overschrijdt de planetaire grenzen, te voeden, staat als een paal boven water. Enfin die palen zullen ze daar dan weer goed kunnen gebruiken.
Wat lezen we allemaal in dat artikel, lees als:” Hoe de mens nooit van z’n fouten leert.”
- bouw van luxeresorts op onbewoonde eilanden
- Uitbouw van een internationale toeristenhub ( er is al wel een vliegveld én cruiseponton )
- Uitbouw strandtoerisme à la Caraïben
- Ontginning van de zeebodem voor (zeldzame) mineralen
- Enkel groei zou deze commune gelukkig(er) kunnen maken. Tijd voor de 21ste eeuw hier.
- verstoring van een kleine commune met een vrij goed verdeelde welvaart
Wat verderop lezen we ook dat er een soort totalitaire aanpak van de Indiaanse regering in werking is gesteld. En dat is nog meer verontrustend; het lijkt op de inlijving van Hong Kong en Taiwan. De grote regering slokt de kleinere vrijgevochtenen zonder pardon op. Ook de insinuatie om Covid als een biowapen te gebruiken is alles behalve geruststellend. Het mantra van “Take the money and run” duikt hier op als een spook dat niet veel goeds voor de mensheid voorspelt.
Ik nodig iedere lezer van deze post uit om het artikel van Saskia toch minstens eens te lezen. Ikzelf voegde me bij de facebookgroep toe, overweeg in m’n gebrekkig Engels dit blogje te vertalen en zeker en vast het te verwerken in katern 3 van #Isaac. Ben alvast nieuwsgierig naar het kopieergedrag van de concullaga’s. Maar het unieke verhaal van Isaac voed ik graag met deze soort van problematieken. In katern 4 roepen we immers op om ieder voor zich en allen voor ieder verantwoorde keuzes te maken voor onze moeder Aarde, wat hoe ver ze ons nog dragen wil, dat weet ik niet ( meer ).
De klok tikt. Op het moment van het posten stond ze op:
ps: Ik begrijp wel dat mijn keyboardwarrior-gehalte iets te groot is en ik van thuis uit niets tegen deze ‘verandering’ kan inbrengen. Maar er als leerkracht aardrijkskunde over zwijgen, dat kan ik onmogelijk over m’n hart laten gaan!
fotocredit: Wikipedia